ارم، نام قوم يا سرزمينى باستانى
واژه «ارم» فقط يك بار در آيه 7 سوره فجر، در گزارشى از قوم «عاد» ذكر شده است: «اَلَم تَرَ كَيفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعاد * اِرَمَ ذاتِ العِماد». ارم در لغت به معناى نشانه اى از سنگ و مانند آن است كه در گذشته براى راهنمايى رهگذران در بيابان ها نصب مى شده است.[1] جمع اين واژه به صورت «آرام» و «اروم» گزارش شده است.[2]