محکم و متشابه

تشیع مکتب پیروی و انس گیری با قرآن و اولیای معصوم الهی(علیهم السلام) است . همانان که پیوسته جدایی ناپذیر از قرآنند و علوم پایان نیافتنی کتاب خدا، به اراده پروردگار به آنان سپرده شده است . شیعه به دلایل فراوان قرآنی و روایی ، در دو بُعد، نهایت توجه به پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) و اهل بیت معصوم آن حضرت را وظیفة خود می شمرد: «تبعیت ورزیدن مطلق » و «محبت ورزی و مودّت ».
چرا قرآن کریم مشتمل بر آیات متشابه است؟ يكى از اعتراضاتى كه بر قرآن كريم وارد كرده ‏اند، اين است كه قرآن مشتمل است بر آياتى متشابه، با اينكه شما مسلمين ادعا داريد كه تكاليف خلق تا روز قيامت در قرآن هست، و نيز مى ‏گوييد: قرآن قول فصل است، يعنى كلامى است كه حق و باطل را از يكديگر جدا مى ‏سازد، در حالى كه ما مى ‏بينيم هم مذاهب باطل به آيات آن تمسك مى‏ جويند و هم آن مذهبى كه در واقع حق است، و اين نيست مگر به خاطر تشابه بعضى از آيات آن.
" هُوَ الَّذِي أَنْزَلَ عَلَيْكَ الْكِتابَ مِنْهُ آياتٌ مُحْكَماتٌ هُنَّ أُمُّ الْكِتابِ وَ أُخَرُ مُتَشابِهاتٌ" خداى تعالى در اين آيه فرستادن كتاب بر خاتم الانبيا(صلی الله علیه و آله) را انزال خوانده، نه تنزيل و با در نظر داشتن اينكه بارها گفته‏ ايم انزال به معناى فرو فرستادن يكپارچه است، و تنزيل فرو فرستادن تدريجى، مى ‏گوييم علت اين تعبير اين بوده كه مقصود، بيان پاره ‏اى از اوصاف و خواص مجموع كتاب نازل است نه اوصاف اجزاى آن، و يكى از اوصاف مجموع كتاب اين است كه اين كتاب مشتمل است بر آيات محكم و آيات متشابه، كه برگشت قسمت دوم (متشابهات) به قسمت اول (محكمات) است،
تعريف محكم و متشابه محكم - در مقابل متشابه - به معناي استوار و خلل ناپذير، از ريشه‏ي «حَكَمَ حَكْماً» به معناي «مَنَعَ مَنعاً» است و معناي بازداشتن و جلوگيري از هرگونه اخلال‏گري و تباهي را مي‏رساند. راغب اصفهاني مي‏گويد: حَكَم در اصل به معناي منع نمودن و جلوگيري به كار رفته است، البته جلوگيري از افساد به جهت اصلاح.
برخي از آيات قرآن كريم، معنا و مفهوم صريح و روشني ندارد كه از آن به متشابهات نام مي برند؛ فلسفه و حكمت اين نوع آيات در قرآن چيست؟
يكى از شبهات ديرين درباره قرآن كريم، مسأله وجود آياتِ متشابه در اين كتاب آسمانى است. گويند: چرا بخشى از آيات قرآن كريم كه كتاب هدايت و ميزان شناخت حق از باطل به شمار مى‏رود، متشابه است، با اين كه هدايتگرى عامِ قرآن اقتضا مى‏كند معارف آن در عباراتى روشن، رسا و قابل فهم براى همه عرضه شود چرا با تشابه شمارى از آيات، زمينه لغزش در فهم قرآن فراهم آمده و اين امر، سبب بروز اختلاف و ظهور مذاهب گوناگون شده است؟
چكيده از بررسى دلائلى كه درباره علت وجود آيات متشابه گفته شده، به دست مى‏آيد كه اين دليل‏ها، اگرچه در تشابه آيات مؤثر است، فراگير و قابل انطباق بر همه آياتِ مورد بحث نيست. اين مقاله، چرايىِ وجود آيات متشابه و مجمل در قرآن كريم را در زمينه آزمايش بودن اين نوع از آيات مى‏داند.
خداي سبحان، آيات قرآن را به دو دسته‌ي «محكمات» و«متشابهات» تقسيم نموده است: «هُوَ الَّذِي أَنْزَلَ عَلَيْكَ الْكِتابَ مِنْهُ آياتٌ مُحْكَماتٌ هُنَّ أُمُّ الْكِتابِ وَ أُخَرُ مُتَشابِهاتٌ»1 اوست خدايي كه نازل كرد بر تو قرآن را، كه برخي از آياتش محكمات و امّ الكتاب هستند و برخي ديگر متشابهات. 1. سورة آل عمران، آية 7.
«ذلك بانهم آمنوا ثم كفروا فطبع علي قلوبهم» (1) «بل طبع اللّه عليهابكفرهم» (2)، يعني اينان پس از ايمان آوردن ظاهري كه براي فريب دادن مؤمنان بوده است، كفر ورزيدند تا بدين سبب مواضع مؤمنين را متزلزل سازند ازاين رو بر دل هاي شان مهر دل مردگان زده شد. (1). منافقون63: 3. (2). نسا4: 155.
از اين رو، روشن نگرديد كه نقش اراده حادث چيست، با فرض آن كه نقش اساسي را علم ازلي و اراده ازلي حق تعالي ايفا مي كند؟!.