ایوب(علیه السلام)

داستان ايوب از نظر قرآن در قرآن كريم از داستان آن جناب به جز اين نيامده كه خداى تعالى او را به ناراحتى جسمى و به داغ فرزندان مبتلا نمود، و سپس، هم عافيتش‏ داد، و هم فرزندانش را و مثل آنان را به وى برگردانيد. و اين كار را به مقتضاى رحمت خود كرد، و به اين منظور كرد تا سرگذشت او مايه تذكر عابدان باشد 1.
حضرت ايوب (علیه السلام)  قرآن مجيد مى گويد: (وانزلنا اليک الکتاب بالحقّ مصدّقاً لما بين يديه من الکتاب و مهيمناً عليه فاحکم بينهم بما أنزل اللّه و لاتتّبع أهواءهم عمّا جاءک من الحق) مائده/48 خداوند قرآن را برايت فرستاد به حق و درستى که تورات و انجيل را تصديق مى کند و برهر کتابى نگهبان و رقيب است. پس درميان امتها به حقايق نازل شده الهى قضاوت و داورى کن وازانکار انحرافى امتها پيروى مکن که تو را ازحقايق نازل شده، باز خواهد داشت.
در قرآن در آیه 42 و 43 سوره صاد می‎خوانیم خداوند به ایوب ـ علیه السلام ـ چنین وحی كرد: «اُرْكُضْ بِرِجْلِكَ هَذَا مُغْتَسَلٌ بارِدٌ وَ شَرابٌ وَ وَهَبْنا لَهُ أَهْلَهُ وَ مِثْلَهُمْ مَعَهُمْ رَحْمَهً مِنَّا وَ ذِكْرى لِأُولِی الْأَلْبابِ؛ پای خود را بر زمین بكوب! این چشمه خنك برای شستشو و نوشیدن است، و افراد خانواده‎اش را به او بخشیدیم، و همانند آنان را بر آنها افزودیم، تا رحمتی از سوی ما باشد و تذكّری برای اندیشمندان.»
ابلیس به زندگی حضرت ایوب ـ علیه السلام ـ حسد برد، به پیشگاه خداوند چنین عرض كرد: اگر ایوب ـ علیه السلام ـ این همه شكر نعمت تو را به جا می‎آورد، از این رو است كه زندگی مرفّه و وسیعی به او داده‎ای، ولی اگر نعمت‎های مادی را از او بگیری، هرگز شكر تو را به جا نمی‎آورد، اینك (برای امتحان) مرا بر دنیای او مسلط كن تا معلوم شود كه مطلب همین است كه گفتم.»
نام حضرت ایوب ـ علیه السلام ـ چهار بار به عنوان یكی از پیامبران و بندگان صالح خدا ذكر شده است.(1) گرچه طبق بعضی از روایات، ایوب از نوادگان یكی از مؤمنان به حضرت ابراهیم ـ علیه السلام ـ بود(2) ولی از آیه 84 انعام استفاده می‎شود كه او از نواده‎های حضرت ابراهیم ـ علیه السلام ـ یا حضرت نوح ـ علیه السلام ـ می‎باشد. (1). نساء، 163؛ انعام، 84؛ انبیاء، 83؛ صاد، 41. (2). بحار، ج 12، ص 284.