یحیی(علیه السلام)

داستان زكريا(علیه السلام) در قرآن‏ خداى تعالى زكريا (علیه السلام) را در كلام خود به صفت نبوت و وحى توصيف‏ نموده، و نيز در اول سوره مريم او را به عبوديت و در سوره انعام در عداد انبيايش شمرده، و از صالحين و از مجتبينش خوانده، كه عبارتند از مخلصون و همچنين از مهديونش دانسته است.
يحيى بن زکريا(علیه السلام) - يحيى بن زکريا از کودکى ـ يعنى در حدود هفت سالگى ـ به آن مقامى نايل شد که ابراهيم خليل در ابتداى جوانى و عموم پيامبران در سى سالگى نائل شده اند.
نام حضرت یحیی(علیه السلام) در سوره های آل عمران، انعام، مریم و انبیأ،مجموعاً 5 بار آمده است. او یکی از پیامبران بزرگ الهی است و از جمله امتیاز این پیامبر این است که در کودکی به مقام نبوّت رسید. حضرت یحیی(علیه السلام) در سوره آل عمران به «حَصور» توصیف شده است .حَصور از حصر به معنی کسی است که از جهتی در محاصره است و طبق روایات به معنی خوداری کننده از ازدواج است.حَصور کسی است که غریزه ها و هوس های دنیایی را ترک گفته است(مرحله عالی زهد).
شهادت جانسوز یحیی ـ علیه السلام ـ در بیت المقدس پادشاهی هوسباز به نام «هیرودیس» (یا هردوش) بود، كه از طرف قیاصره روم در آن جا فرمانروایی می‎كرد، برادرش بهنام دختری به نام «هیرودیا» داشت. پس از آن كه فیلبوس از دنیا رفت، هیرودیس با همسر برادرش ازدواج كرد.
حضرت یحیی بن زكریا ـ علیه السلام ـ یكی از پیامبران بنی اسرائیل است كه نام مباركش پنج بار در قرآن آمده است.