آیه مودّت

آخرین سفر پیامبرگرامی اسلام به مکّه مکّرمه به پایان رسید و حضرتش همراه با هزاران مرد و زن زائرخانه خدا به مدینه منوَّره وارد شد . جمعی از مردم مدینه که در انتظار ورودش لحظه شماری می کردند، به استقبال کاروانیان شتافتند و از ورود باسلامت و صلابت پیامبر و همراهان آن حضرت به شور و شوق آمدند. سراسرمدینه را شادمانی فراگرفته بود؛ زیرا اینک پس از ماهها فراق، پیامبر رحمت، کرامت، مهربانی، ایثار وگذشت، باز گشته بود، چند ماهی مردمانِ تنها مانده در مدینه، بافراق و تنهایی، دوری پیامبررا به سختی گذرانده بودند.
«قل لا أسألُکُم علیهِ أَجراً إِلاّ المَوَدَّةَ فیِ القُربی»؛ [ای پیامبر] بگو: «من هیچ پاداشی از شما بر رسالت و پیامبری خویش درخواست نمی کنم جز دوست داشتن نزدیکانم [ اهل بیتم]. (سوره شوری، آیه23) یکی از آیات بسیار مهم، درباره برتری و فضیلت اهل بیت پیامبر(علیهم السلام) همین آیه شریفه است. مفسران و دانشمندان شیعه بر این باورند که مقصود از «قُربی» حضرت فاطمه(علیها السلام) و دوازده امام(علیهم السلام) است.
مقدمه خداوند متعال در طول حيات بشر انسان‏هاى زيادى را برگزيده و به سوى مردم ارسال داشته تا آنان را از تاريكى‏ هاى جهل رها ساخته و فطرت پاك خدا جوى آنان را زنده سازد. در اين ميان يكى از شعارهاى هميشگى پيامبران در طول دعوت‏شان كه همواره آن را به قوم خود گوشزد مى ‏كردند، عدم درخواست هيچ گونه مزد و پاداشى بر رسالت خويش است.
چكيده جمله «قل لا اسألكم عليه اجراً الا المودّة فى القربى»، كه به آيه مودّت موسوم است از آياتى است كه بر فضيلت اهل بيت پيامبر(عليهم السلام)و موقعيت ويژه آنان دلالت دارد. تمام مفسران شيعه و جماعتى از مفسران اهل تسنن «القربى» در اين آيه را به خويشان پيامبر(صلى الله عليه وآله)تفسير كرده و اين آيه را از فضائل اهل بيت(عليهم السلام) آن حضرت به شمار آورده اند.