امام حسین(علیه السلام)

اهل ‏بيت و بويژه امام حسين (علیه السلام) فرزندان پيامبر و شاگرد مكتب قرآن اند، پس چگونه گفتار و مواعظ شان متكى به قرآن نباشد. حركت و قيام حسينى از همان آغاز بر مبناى قرآن بود. نه تنها ريشه ‏هاى اين حماسه را مى ‏توان با قرآن بدست آورد بلكه امام (علیه السلام) خود با استناد به آيات قرآن حركت خود را الهام گرفته از آن مى ‏دانست كه نمونه ‏هايى از آن را ذكر مى ‏كنيم.  
در اين مقاله سعى شده است تا ريشه هاى قرآنى نهضت بزرگ عاشورا بررسى و به صورت مقتضى و در حد توان تحليل شود. براى تحليل ريشه هاى قرآنى نهضت عاشورا، مباحث مرتبط با قيام آن حضرت در آيات قرآنى جست وجو مى كنيم.
چكيده عرفان مخلصانه امام حسين عليه السلام داراى دو بعد علمى و عملى است. بعد علمى بر پايه معرفت شهودى استوار است و در بعد عملى به جهاد مصلحانه مى انجامد. در سلوك حسينى تا رسيدن به عرفان علمى، به ترتيب سه روش معرفتى حسى - عقلى، عقلى محض و شهودى (حضورى) در كار مى آيد؛ و در جنبه عملى، پس از جهاد مصلحانه درونى و رسيدن به مقام مخلصين، نوبت به جهاد مصلحانه بيرونى و تهذيب جامعه و تاريخ مى رسد.
پيوندهاى معرفت شهودى با جهاد مصلحانه معرفت شهودى مراحل و منازلى دارد؛ مراتب آغازين، تاب و توشه جهاد مصلحانه در درون را فراهم مى آورد و نهايت آنكه «اشراف نورانى من انسانى بر جهان هستى است»، در جهاد مصلحانه بيرونى كارامد است، در منازل نهايى عارف به مقام مخلَص رسيده و در مقام عمل غرض غير الهى براى او نمى ماند؛ زيرا در آينه آگاهى و در قلب عرشى مخلَصين اثرى از غير نيست تا غرض اعمال قرار گيرد؛ هرچه مى بينند نور خداست و هرچه مى خواهند روى اوست.
در اين مقاله خواسته شده كه سيماي عزت مؤمنين به خصوص حضرت حسين(علیه السلام) را كه جزء اولياء و اوصيا و واسطة فيض حضرت باري تعالي هستند را دركلام نوراني حضرت حق جستجو نمائيم و به مدد حضرت حق از اين صفت خداوند تبارك و تعالي ياري گرفته ایم و با توجه به آياتي كه در قرآن كريم در مورد اين موضوع مطرح شده اين مقال را آغاز كردیم و هر گونه مطلب و برداشت و فهم تفسيري را به عهده خواننده محترم گذارده ایم.
سالهاست در فكر ترويج تفسير قرآن هستم و در اين راستا خداوند توفيقاتي مرحمت فرموده است. در سال هشتاد كه از حج برگشتم، پيشنهاد دوستان در ستاد تفسير، مرا در شب و روز عيد غدير به فكر واداشت كه آيا ميتوان مسير سخنرانيهاي محرم را قرآني كرد؟ يعني سيماي امام حسين (علیه السلام) و اهداف آن عزيز را و مسائل كربلا و صحنه هايي كه پيش آمد از جهاد، تصميم، عشق، ايمان، خلوص و شهادت تا نماز، پذيرش عذر و توبه ي حر تا پيشگامي حضرت در فرستادن فرزندش قبل از ديگران به ميدان نبرد و تا آياتي كه حضرت از آغاز سفر تا كربلا تلاوت فرمودند و تا وفاداري ياران و امثال آن را كه صدها آيه ي قرآن به آن اشاره دارد، در قالب قرآن مطرح كنيم تا محتواي سخنراني ها، قرآن، ولي نمونه هاي عيني و مصاديق آن از كربلا باشد.
مفهوم «عزّت» در فرهنگ واژه شناسان واژه «عزّت» و بزرگ منشى در فرهنگ واژه شناسان به معنى عزيز، دوست داشتنى، گرامى، نيرومند، بى نظير[1]، کمياب، ناياب،[2] ارجمند، ارج دار، سخت، گران و دشوار، انجام ناشدنى، غيرقابل نفوذ و شکست ناپذير آمده،[3] و نيز وصف و حالتى است که اگر در دنياى وجود انسان راه يافت و فرد، جامعه و تشکيلاتى حقيقت عزّبه آن گوهر گرانبها و زندگى ساز آراسته گرديد، آن حالت اجازه مقهور شدن و تن سپردن به ذلّت و فرومايگى را به او نمى دهد، و وى را در برابر مشکلات، موانع رشد، دشوارى هاى طاقت فرسا، دشمنان ددمنش، فراز و نشيبهاى تند و سخت و انواع وسوسه ها و دمدمه هاى ويرانگر و لغزاننده، شکست ناپذير و بيمه مى سازد.
بررسی عوامل و اهداف قیام عاشورایی: نقش امنیت در نهضت حسینی اشاره: تا كنون قيام امام حسين (ع) از جهات و ابعاد گوناگوني مورد بررسي و تحليل قرار گرفته است. كتب و مقالات بسياري در اين زمينه نگاشته و ديدگاه و فرضيه هاي متعدد و گاه متضادي براي تبيين عوامل و اهداف نهضت و جنبش حسيني ارايه شده است. به نظر مي رسد كه هنوز اين قيام و عوامل و اهداف آن به درستي شناخته نشده و نيازمند واكاوي مجدد است.