امام علی(علیه السلام)

اي علي(ع)! اي پيشواي مؤمنان و متّقيان! در اين دنياي كثيف، من به تو متوجّه هستم. من از هر كس هر چه ديدم؛ غلط بود …1 «نيما يوشيج»

قاضي ابو محمد عبدالحق اندلسي، نامبردار به ابن عطيه، (مذهب مالكي، م 546 ق)، درباره? سرآمد مفسّران مي نويسد: امّا صدر المفسّرين و المؤيد فيهم فعلي بن ابي طالب1؛ امّا در رأس مفسران و مورد تأييد در ميان آنان، علي بن ابي طالب است. بعدها اين سخن را ثعالبي، (م 875 ق)، در تفسيرش جواهر الحسان2، قُرطبي (م 671 ق) در الجامع لاحكام القرآن3، ابن كثير قريشي (م 774 ق) در تفسير القرآن العظيم4، و نيز زركشي در كتابش البرهان5، مورد تأييد قرار داده اند.

درباره علوم قرآنى, تعریفهاى گوناگونى ارائه شده است, زرقانى دراین باره مى نویسد: (علوم قرآنى, دانشهاى مربوط به قرآن کریم است از جنبه نزول, ترتیب, کتابت, قراءت, تفسیر, اعجاز, ناسخ و منسوخ و رفع شبهه ازاین کتاب الهى و علوم مانندآن. موضوع علوم قرآنى, قرآن کریم است.)1

قرآن ناطق و راز دان قرآن رومى نشد از سر على كس آگاه آرى نشود كس آگه از سر الله يك ممكن و اين همه صفات واجب لا حول و لا قوة الا بالله امام على(ع) مى‏فرمايد: اين قرآن است، پس از آن بخواهيد تا سخن گويد، اما هيچگاه براى شما سخن نگويد و رازهاى نهفته‏اش را برون نريزد اما اگر از من بپرسيد آن اسرار را براى شما از قرآن باز مى‏گويم، زيرا من آگاه‏ترين شمايم... (1)