امام علی(علیه السلام)

نگاهى به چند نمونه روشن از ابعاد و جوانب خيره كننده شخصيت و زندگى اميرمومنان على(ع) در تاريخ زندگانى بشر, شخصيت هاى بزرگى پا به عرصه هستى نهاده و سرچشمه رويدادهاى عظيمى بوده اند, و در مدت كوتاهى از عمر, موجى در تاريخ ملت خود پديد آورده و آثارى از خود به يادگار نهاده اند.
 در آن روزگار، كه عصر بيان و سخن بود، قرآن در قالبي بس زيبا، دلربا و فصيح عرضه شد. علي (علیه السلام) در مقام فصيحترين و بليغ ترين سخنگوي زمان، به ترسيم و تصوير شگفتيها و زيباييهاي اين كتاب آسماني پرداخت و در توصيف قرآن، زيباترين و شگفت ترين واژه ها و الفاظ را به كار گرفت. او در جايگاه مفسري بي بديل و نگهبان راستين معارف قرآن، به تبيين و تفسیر این کتاب الهی پرداخت.
قال رسول الله (ص): إنّ علياً مع القرآن و القرآن مع علي لا يفترقاً حتّي يردا عليّ الحوض احاديث و رواياتِ فريقين، آشكارا پايگاهِ ارجمند و نبوغ و گستره? گسترده علمي و ژرف نگري بي مانندِ اميرالمؤمنين علي(ع) را به ما خاطر نشان مي سازد، آن هم به گونه اي كه كم ترين ترديد را در اذهان خودي و بيگانه باقي نمي گذارد، مبني بر اينكه اين امام بزرگوار در هر مقوله اي از مقولات مربوط به قرآن ـ پس از نبي اكرم(ص) بيش از هر قرآن شناسي در طول تاريخ اسلام ـ از اطلاعاتي بي نهايت مستحكم و معلوماتي بس متقن و فراوان برخوردار بوده است.
زندگي دنيوي انسان ،آميخته با مشكلات و سختي هاي عجيبي است كه اگر در مقابل آنها بايستد و شكيبايي و مقاومت به خرج دهد ، يقينا پيروز خواهد شد ولي اگر ناشكيبايي كند و در برابر حوادث زانو خم كند ،هيچ گاه به هدف و مقصود نخواهد رسيد. منظور از صبر همان استقامت در برابر مشكلات و حوادث گوناگون است و نقطه مقابل آن جزع،بي تابي و از دست دادن مقاومت و تسليم شدن در برابر مشكلات و سختي هاست.