آداب احسان و نیکی در قرآن؛ سوره زمر، آیه 34

پاداش نیکوکاران [ زمر،آیه 34]

لَهُمْ ما يَشاؤُنَ عِنْدَ رَبِّهِمْ ذلِكَ جَزاءُ الْمُحْسِنينَ (34)

براى آنها، هر چه بخواهند نزد پروردگارشان خواهد بود. اين پاداش نيكوكاران است(بهرام پور)
 

جزئیات آیه 

1-تفسیر التبیان (ذیل آیه 34 سوره زمر) 

(جَزاءُ الْمُحْسِنِينَ) الذين يفعلون الطاعات.

2-اطیب البیان (ذیل آیه 34 سوره زمر)

ذلِكَ جَزاءُ الْمُحْسِنِينَ مكرر گفته ‏ايم كه جزايى كه خداوند براى آنها مقرر داشته از باب تفضل است نه استحقاق چون قابليت تفضل پيدا كردند و محسن كسى را گويند كه داراى عقائد حقه و اخلاق حسنه و افعال صالحه باشد كه از هر جهت هم بخود احسان كرده و هم بديگران احسان كرده.

3-منهج الصادقین (ذیل آیه 34 سوره زمر)

جَزاءُ الْمُحْسِنِينَ پاداش اهل تصديق است كه كننده افعال حسنه و اعمال شايسته ‏اند.

4-تفسیر الکاشف(ذیل آیه 34 سوره زمر)

لَهُمْ ما يَشاؤُنَ عِنْدَ رَبِّهِمْ ذلِكَ جَزاءُ الْمُحْسِنِينَ أي المتقين محارم اللّه لأن الحديث عنهم، و لم يحدد سبحانه في هذه الآية جزاءهم بشي‏ء معين، بل ترك الخيار لمشيئتهم.

5-ترجمه تفسیر الکاشف(ذیل آیه 34 سوره زمر)

لَهُمْ ما يَشاؤُنَ عِنْدَ رَبِّهِمْ ذلِكَ جَزاءُ الْمُحْسِنِينَ. مقصود از نيكوكاران كسانى هستند كه از محرّمات خداوند پرهيز مى‏ كنند؛ زيرا سخن همچنان درباره پرهيزگاران است. خدا در اين آيه پاداش آنان را به چيز مشخّصى محدود نكرده، بلكه آنان را مخيّر گذارده كه هرچه مى‏ خواهند انتخاب كنند.

6-المیزان (ذیل آیه 34 سوره زمر)

«لَهُمْ ما يَشاؤُنَ عِنْدَ رَبِّهِمْ ذلِكَ جَزاءُ الْمُحْسِنِينَ» هذا جزاؤهم عند ربهم و هو أن لهم ما تتعلق به مشيتهم فالمشية هناك هي السبب التام لحصول ما يشاؤه الإنسان أيا ما كان بخلاف ما عليه الأمر في الدنيا فإن حصول شي‏ء من مقاصد الحياة فيها يتوقف- مضافا إلى المشية- على عوامل و أسباب كثيرة منها السعي و العمل المستمد من الاجتماع و التعاون.
فالآية تدل أولا على إقامتهم في دار القرب و جوار رب العالمين، و ثانيا أن لهم ما يشاءون فهذان جزاء المتقين و هم المحسنون فإحسانهم هو السبب في إيتائهم الأجر المذكور و هذه هي النكتة في إقامة الظاهر مقام الضمير في قوله: «ذلِكَ جَزاءُ الْمُحْسِنِينَ» و كان مقتضى الظاهر أن يقال: و ذلك جزاؤهم.
و توصيفهم بالإحسان و ظاهره العمل الصالح أو الاعتقاد الحق و العمل الحسن جميعا يشهد أن المراد بالتصديق المذكور هو التصديق قولا و فعلا. على أن القرآن لا يسمي تارك بعض ما أنزله الله من حكم مصدقا به.

7-ترجمه تفسیر المیزان (ذیل آیه 34 سوره زمر)

" لَهُمْ ما يَشاؤُنَ عِنْدَ رَبِّهِمْ ذلِكَ جَزاءُ الْمُحْسِنِينَ" اين آيه پاداشى را كه متقين نزد پروردگارشان دارند، بيان مى‏كند، و آن عبارت است از اينكه ايشان هر چه كه خواستشان بدان تعلق گيرد در اختيار دارند، پس سرمايه در بهشت تنها خواستن است كه سبب تامى است براى به دست آمدن آنچه مورد خواست واقع شود، حال هر چه مى‏ خواهد باشد، به خلاف دنيا كه به دست آوردن چيزى از مقاصد دنيا، علاوه بر خواستن، احتياج به عوامل و اسباب بسيار دارد كه يكى از آنها سعى و عمل با استمداد از تعاون اجتماعى است.
پس آيه شريفه اولا دلالت دارد بر اينكه متقين در دار قرب و جوار رب العالمين هستند، و ثانيا هر چه بخواهند در اختيار دارند، پس اين دو پاداش متقين است كه عبارتند از:
نيكوكاران. پس علت تامه اين اجرشان همان احسانشان است، و همين نكته سبب شد كه به جاى ضمير" ذلك جزاؤهم" اسم ظاهر بياورد و بر خلاف مقتضاى ظاهر بفرمايد" ذلِكَ جَزاءُ الْمُحْسِنِينَ".
و توصيف متقين به احسان و ظهور آن در عمل صالح و اعتقاد حق و يا تنها در عمل صالح همه شاهد بر آن است كه مراد از تصديق مذكور تصديق قولى و فعلى است. علاوه بر اين قرآن كريم كسى را كه پاره ‏اى از احكام خدا را پشت پا زده، هرگز مصدق قرآن نخوانده پس مصدق آن كسى است كه تمامى احكام آن را تصديق كند، هم زبانى و هم عملى.

8-تفسیر مجمع البیان (ذیل آیه 34 سوره زمر)

«ذلِكَ جَزاءُ الْمُحْسِنِينَ»

على إحسانهم الذي فعلوه في الدنيا و أعمالهم الصالحة

9-ترجمه تفسیر مجمع البیان(ذیل آیه 34 سوره زمر)

ذلِكَ جَزاءُ الْمُحْسِنِينَ‏
(اين است پاداش نيكوكاران) بر احسانى كه در دنيا انجام داده و اعمال صالح را بجاى آوردند