نام گروهى از حافظان صدر اسلام چنين است:
على (علیه السلام), طلحة بن عبيداللّه , سعد بن ابى وقاص , عبداللّه بن مسعود, حذيفة بن يمان , سالم مولى ابى حذيفه ,ابوهريره , عبداللّه بن سائب , عبداللّه بن عباس , عبداللّه بن عمر,عبداللّه بـن عـمـرو بـن عـاص , عبداللّه بن زبير, تميم بن اوس , عقبة بن عامر, عمرو بن عاص و ابوموسى اشعرى .
معاذ بن جبل , ابوحليم معاذ, زيد بن ثابت , سعدبن عبيد, مجمع بن جارية , انس بن مـالـك , ابوزيد بن قيس بن السكن ,عبادة بن صامت , ابوايوب , ابوالدرداء, فضالة بن عبيد و مسلمة بن مخلد.
عائشه , حفصه , ام سلمة و ام ورقه .
على (علیه السلام), ابى بن كعب , ابوالدرداء, معاذبن جبل , زيدبن ثابت ,عبداللّه بن مسعود, عثمان و ابوموسى اشـعـرى در شـمـار حـافـظـان مـشهور روزگار رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) جاى داشتند.
ابن سينا دانشمند نامى قرن پنجم هجرى - كه در پزشكى ,فلسفه و... سرآمد عصر خود بود - پيش از ده سالگى قرآن مجيد راحفظ كرد.
سـيـد بـن طاووس يكى از دانشمندان شيعى است كه در ماه شعبان سال 640 قمری در كربلا ديده به جـهـان گـشـود و در شـهـرهاى حله وبغداد به فراگيرى دانش پرداخت .
او از شاگردان خواجه نصيرالدين طوسى و علامه حلى است و در يازده سالگى تمامى قرآن را به خاطرسپرد.
اين شاعر پرآوازه ى سده ى چهارم ايران , در عصر سامانيان مى زيست . وى حدود 1300000 بيت شعر سـرود و شـعـر پارسى رابه كمال رساند.
رودكى از نعمت بينايى بى بهره بود, ولى در هشت سالگى تمام قرآن را حفظ كرد.
مـحـمد بن قاسم بن خلاد بن ياسر اهوازى مشهور به ابوالعيناء, درشهر اهواز متولد شد و در بصره رشـد يـافـت . وى از اديبان بزرگ روزگارعباسى شمرده مى شد و دركودكى قرآن را حفظ كرد.
ابـوالـعيناء درچهل سالگى چشمانش رااز دست داد و پنجاه سال ديگر عمرش رادر نابينايى به سر برد.
ايـن شاعر و دانشمند ايرانى , در نهايت فقر و تنگدستى به فراگيرى دانش پرداخت .
او تمامى قرآن رابا چهارده قرائت از حفظ بود و [لسان الغيب ] لقب داشت .
ابومعين ناصرخسرو قباديانى در سال 394 هجرى چشم به جهان گشود و در 481 درگذشت .
اين شـاعـر, عـارف , حـكـيـم ونـويسنده ى زبردست بود - كه از نوادر روزگار به شمار مى رفت - در 9 سالگى قرآن و بسيارى از احاديث را حفظ كرد.
ابـوالفتح ابن اثير جزرى از دانشمندان مذهب شافعى است .
او درلغت , نحو, بيان و نيز فنون انشا و كتابت مهارت بسيار داشت و قرآن را در كودكى حفظ كرده بود.
محمدبن طاهر ملقب به ملك المحدثين , از دانشمندان اواخرقرن دهم هجرى است . او در كودكى قرآن را حفظ كرد و در بسيارى ازفنون بر ديگران تقدم يافت .
محمد بن طاهر اموال بسيار به ارث برد وهمه را به دانشجويان علوم دينى بخشيد.
داود بن عمر انتاكى ملقب به [بصير], از دانشمندان شيعى اوايل قرن يازدهم است .
وى در كودكى حـافـظ قـرآن شـد و تـوانـسـت درپـزشـكى و فلسفه شهرتى چشم گير به دست آورد.
انتاكى از نعمت چشم بى بهره بود, ولى به شهرهاى بسيار سفر كرد.
ايـن شـاعر شيعى عصر بنى اميه , از اصحاب امام سجاد(علیه السلام) بود. پدرش او را در كودكى نزد على (علیه السلام) آورد و گـفـت : فـرزنـدم شـاعـراسـت .
على (ع ) فرمود: او را قرآن بياموزكه بهتراز شعر است .
اين سخن چنان در فرزدق اثر كرد كه بر خود قيدهايى بست و سوگند خورد تاقرآن را حفظ نكند آن ها را نگشايد. به اين ترتيب , همه ى قرآن رابه خاطر سپرد.
ابـراهـيـم بـن شـهـريـار ملقب به [فخرالدين], درشمار شاعران وعارفان پيرو شيخ شهاب الدين سهروردى جاى دارد.
او در كودكى به جمع حافظان قرآن پيوست .
ايـن دانـشـمـند بزرگ اهل سنت در حدود 1250 ق ديده به جهان گشود و در ده سالگى قرآن را حفظ كرد.
وى به گوشه نشينى و زيارت اهل قبور بسيار تمايل داشت .
ايـن دانـشـمـنـد شـافـعـى - كـه بـه ادبيات بسيار عشق مى ورزيد - درده سالگى قرآن را حفظ كرد.
مـحـمد عبدالحى بن حافظ انصارى , از دانشمندان حنفى قرن چهاردهم است .
او حفظ قرآن را از پـنـج سـالـگـى آغـاز كـرد و در ده سالگى به پايان رساند.
ابوالحسنات در يازده سالگى به تحصيل دانش پرداخت و همه ى علوم رايج معقول و منقول را نزد پدر آموخت .
ابـومـحـمد عبداللّه مشهور به ابن اللبان , از فقيهان و محدثان معروف شافعى است .
وى - كه قرآن رابـه چـندين روايت تلاوت مى كرد- در پنج سالگى به حافظان پيوست و در 446 ق در اصفهان در گذشت .
او ابـوالـتـهـانـى كنيه داشت و از دانشمندان معروف حنفى شمرده مى شد. وى در اكثر علوم روز سـرآمـد بـود و در كـنار دانش به تجارت نيزمى پرداخت .
ابوالتهانى درده سالگى قرآن مجيد را به خاطرسپرد.