حضرت محمد (صلي الله عليه و آله) فرمودند: « ... هر گاه آشوبها چون شب تار شما را فرا گرفت به قرآن رو آوريد (و بدان چنگ زنيد) زيرا آن است شفيعى كه شفاعتش پذيرفته است (در باره كسى كه بدان عمل كند) و گزارش دهنده است از بديها كه گفتهاش (در باره آن كس كه بدان عمل نكرده) تصديق شده است، هر كه آن را پيشواى خود كرد به بهشتش رهبرى كند و هر كه (از آن پيش افتد) و آن را پشت سر خود قرار دهد به دوزخش كشاند، و قرآن راهنمائى است كه به بهترين راهها راهنمائى كند، و كتابى است كه در آنست تفصيل و بيان و تحصيل (بدست آوردن حقائق) و آنست جداكننده (ميان حق و باطل) شوخى و سرسرى نيست؛ براى آن ظاهرى است و باطنى، پس ظاهرش حكم و دستور است و باطنش علم و دانش، ظاهرش جلوه و زيبائى دارد و باطنى ژرف و عميق است ستارگانى دارد و ستارگانش هم ستارگانى دارد، شگفتي هايش به شماره در نيايد و عجائبش كهنه نگردد، در آنست چراغهاى هدايت، و جايگاه نور حكمت و راهنماى معرفت است براى آن كس كه بشناسد صفات را( يعنى صفاتى كه موجب مغفرت است يا صفت شناسائى و استنباط را).»
امام صادق (عليه السّلام) فرمود: «در سفارش امير المؤمنين (عليه السّلام) به يارانش بود كه: بدانيد همانا قرآن راهبر روز است و پرتو افكن شب تار اگر چه (آن كس كه در صدد راهنمائى شدن و كسب نورش باشد) در سختى و ندارى باشد. (زيرا فقر و فاقه او را از آن باز ندارند بلكه رغبتشان را در اين باره افزون كنند).»
رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرموده است: «قرآن راهنماى گمراهى است و بينائى از هر كورى است، و سبب گذشت از لغزشها است، و روشنى در هر تاريكى است، و در پيشامدها (و بدعتها) پرتوى است، و نگاهدارنده از هر هلاكتى است و رهجوئى در هر گمراهى است، و بيانكننده هر فتنه و اشتباهى است و انسانى را از دنيا (ى پست به سعادتهاى) آخرت رساند، و در آنست كمال دين شما، و هيچ كس از قرآن رو گردان نشود جز به سوى دوزخ».
ابو بصير گويد: شنيدم حضرت صادق (عليه السّلام) مي فرمود: «همانا قرآن باز دارنده و فرمان دهنده است. به بهشت فرمان دهد و از دوزخ باز دارد».
مردي از امام صادق(علیه السلام) سؤال کرد که چگونه است که قرآن با وجود نشر و تعليم و قرائت زياد، از طراوت و تازگي آن کم نمي شود؟ امام فرمود: زيرا خداوند قرآن را براي زمان و مردم خاصي نازل نکرده است؛ از اين رو در همه زمان ها و براي همه مردم تا روز قيامت تازه و با طراوت است.
از امام صادق (علیه السلام) در مورد کيفيت قرآن سؤال کردم (که آيا قديم است يا حادث و مخلوق)؟ حضرت فرمود: قرآن کلام خداست و کتاب و وحي و نازل شده از طرف اوست و آن کتاب عزيز و مقتدري است که هيچ گونه امر باطلي به آن راه نمي يابد و از جانب خداي حکيم و ستوده نازل گرديده است.
امام هادي (علیه السلام) به يکي از شيعيانش در بغداد نوشت: قرآن کلام خداست (و مانند چيزهاي ديگر) مخلوق خدا نيست؛ در آن اخبار امت هاي قبل از شما و اخبار بعد از شما آمده است؛ قرآن از جانب خدا بر حضرت محمد (صلي الله عليه و آله) نازل شده است.