مقالات

اگر "بلعم" واژه ای عربی باشد به معنی مردی است که زیاد می خورد و غذا را می بلعد.[1] اما گویند بلعم همان "بِلْعام" در تورات و نامی عبری می باشد به معنای «خداوند مردم»[2] "بلعم باعورا " از علماء بنی اسرائیل، معاصر حضرت موسی(علیه السلام) بود که در یکی از قریه های بلقاء شام زندگی می کرد.[3] برخی او را از نوادگان لوط یا داماد وی ذکر کرده اند.[4]
در مورد احترام به پدر و مادر در آیات و روایات خیلی سفارش شده است ما در این‌جا فقط به بعضی نكات كه نشان‌دهنده اهمیت احسان به پدر و مادر است اشاره می‌كنیم:
صبر در لغت به حبس، امساک و در محدودیت قرار دادن اطلاق می گردد؛[1] و در اصطلاح علم اخلاق به حفظ نفس از اضطراب، اعتراض و شكايت و همچنین به آرامش و طمأنینه گفته می شود.[2]
برخى از آيات قرآن حاوى دستورات و سفارش هايى در زمينه عقايد، اخلاق، عبادات و ... است كه در آرامش روانى و تعادل روحى انسان تأثير مثبت دارد و نتيجه آنها سلامت روانى انسان است. چرا كه موجب رفع اضطراب‏ها و نگرانی هاى بشر می شود. و به اصطلاح او را شفاء می دهد. «1»
التِبیان فی تفسیرالقرآن ، تفسیری است از محمدبن حسن طوسی  معروف به شیخ طوسی ، فقیه و محدّث و متکلم نامور امامی قرن پنجم . این کتاب اولین تفسیر کامل شیعی از قرآن کریم است که مفسر آن ، علاوه بر نقل روایات مأثور، با تکیه بر عقل و توجه به علوم مختلف به ارزیابی آرای تفسیری گذشتگان و معاصران خود پرداخته است؛
زنا عبارت است از ارتباط نامشروع و غير قانونى مرد و زن، كه در قرآن كريم از آن به عنوان «فاحشه» (عمل زشت) ياد شده است و براى پيش‏گيرى از اين عمل دستور به ازدواج داده و خواستار حجاب زنان و كوتاه كردن نگاه مردان و زنان (غض بصر) شده است و سپس در چند آيه و در چند مرحله آن را نكوهش و ممنوع كرده است؛
دعوت به غذاهاى پاك و پاكيزه (طيّب) غذاى طيّب به چيزهاى خوراكى پاك و پاكيزه گفته می شود كه انسان از خوردن آنها لذّت می برد «1» خدا در قرآن می فرمايد: «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُلُوا مِنْ طَيِّباتِ ما رَزَقْناكُمْ‏ «2» «اى كسانى كه ايمان آورده ايد از غذاهاى حلال و پاكيزه كه ما نصيب شما كرده ايم بخوريد.»
زنان به صورت عادى در هر ماه چند روز خون می بينند (حدّ اقل 3 روز و حدّ اكثر ده روز) كه اگر با اوصاف خاص (گرم، غليظ، رنگ تيره و همراه با سوزش و فشار) همراه باشد به آن خون حيض، قاعدگى يا عادت ماهيانه گويند. قرآن كريم می فرمايد: «يَسْئَلُونَكَ عَنِ الْمَحِيضِ قُلْ هُوَ أَذىً فَاعْتَزِلُوا النِّساءَ فِي الْمَحِيضِ وَ لا تَقْرَبُوهُنَّ حَتَّى يَطْهُرْنَ ...«1» «و از تو درباره خون حيض سؤال می كنند، بگو: چيز زيان بار و آلوده اى است و لذا در حالت قاعدگى از زنان كناره گيرى نمائيد و با آنها نزديكى ننماييد و به آنها نزديك نشويد تا پاك شوند ...»
هر موجود نر و ماده وقتى ثمر می دهند كه زايا باشند و زايا شدن آنها به آميزش دو جنس است. امّا آميزش هر نوعى با نوع ديگر متفاوت است؛ آميزش گياهان از راه گرده افشانى و آميزش ابرها به وسيله برخورد ابرهايى با بار مثبت و منفى و آميزش حيوانات و انسان غالبا با انتقال اسپرم ‏ها با شيوه خاص است.
زوجيت به معناى دو تا بودن، نر و ماده بودن می آيد و قرآن كريم در آيات متعدد به زوجيت گياهان بلكه همه اشياء اشاراتى كرده است.