صراط

انسان ها، در هر سنّ و سالی باشند، دوره های سخت و آسان و تلخ وشیرینی را پشت سرگذاشته اند. اگر در سنّ و سال بالایی باشند، حوادث ناگوار و گوارای زندگی گذشته آنان بیش تر است. اما هر چه هست آنان مسافرانی هستند که زندگی خویش را از نقطه ای آغاز کرده و اکنون در وضعّیت موجود قرار دارند و این وضعّیت هم در حال تغییر و تحّول است؛ تا آینده چه پیش آید.
صراط همان پلی است که بر روی جهنم کشیده شده و همگان باید از روی آن عبور کنند، آری راه بهشت از روی جهنم می‏گذرد! «و ان منکم الا واردها کان علی ربک حتما مقضیا×ثم ننجی الذین اتقوا و نذر الظالمین فیها جثیا، همه شما (بدون استثنا) وارد جهنم می‏شوید، این امری ست‏حتمی و قطعی بر پروردگارت، سپس آنها را که تقوا پیشه کرده‏اند از آن رهایی می‏بخشیم و ظالمان را، در حالی که به زانو در آمده‏اند در آن رها می‏سازیم‏» . (1)