چکيده
اين مقال بر آن است تا يکي از مسائل مهم در حوزة قرآنپژوهي، يعني مسألة قرآن و تأثيرگذاري بر محيط يا تأثيرپذيري از محيط را مورد بحث قرار دهد. مؤلف معتقد است که قرآن کريم، براي تأثيرگذاري و مبارزه با عادتهاي نارواي جاهلي نازل شده است، نه اين که از فرهنگ و آداب خشن زمان خود تأثير پذيرد. سخن گفتن به زبان يک ملت، به معناي پذيرش فرهنگ آن ملت نيست.