داوود(علیه السلام)

در قرآن كريم از داستانهاى آن جناب به جز چند اشاره، چيزى نيامده، يك جا به سرگذشت جنگ او در لشكر طالوت اشاره كرده كه در آن جنگ، جالوت را به قتل رسانده و خداوند سلطنت را بعد از طالوت به او واگذار نموده و حكمتش داده و آنچه می خواسته بدو آموخته است‏ . در جاى ديگر به اين معنا اشاره فرموده كه او را خليفه خود كرد، تا در بين مردم حكم و داورى كند، و فصل الخطاب (كه همان علم داورى بين مردم است) به او آموخته‏ .
داود (علیه السلام) 1. جماعتى از قوم بنى اسرائيل به وسيله جالوت ازخانه وکاشانه خود آواره شدند و در بيابانها و آباديهاى اطراف اريحا سرگردان بودند. يکى از پيامبران بنى اسرائيل به نام شمويل عهده دار تربيت دينى و مذهبى آنان بود، سران بنى اسرائيل و رؤساى عشاير و قبايل به نزد شمويل آمدند و تقاضا کردند تا فرماندهى از جانب خداوند براى آنان نامزد کند تا در رکاب او به پيکار با جالوت بپردازند. آن چنان که قرآن مجيد حکايت مى کند، سران بنى اسرائيل تعهد کردند که اگر فرماندهى به عنوان ملک برآنان گماشته شود، از فرمان او اطاعت مى کنند.
حضرت داوود ـ علیه السلام ـ صد سال عمر كرد، كه چهل سال آن را بر مردم حكومت و رهبری نمود. او كنیزی داشت كه وقتی شب فرا می‎رسید همه درها را قفل می‎كرد، و كلیدهای آنها را نزد داوود ـ علیه السلام ـ می‎آورد. شبی مردی را در خانه دید، پرسید: چه كسی تو را وارد خانه كرد؟ او گفت: «من كسی هستم كه بدون اجازه شاهان بر آنها وارد می‎گردم.» داوود ـ علیه السلام ـ این سخن را شنید و گفت: آیا تو عزرائیل هستی؟ چرا قبلاً پیام نفرستادی تا من برای مرگ آماده گردم؟ عزرائیل گفت: من قبلاً پیامهای بسیار برای تو فرستادم.
خلافت و حكومت داوود ـ علیه السلام ـ بر روی زمین از ویژگیهای حضرت داوود ـ علیه السلام ـ و پسرش سلیمان ـ علیه السلام ـ آن است كه خداوند مقام رهبری و حكومت داری را به آنها داد. و این موضوع بیانگر آن است كه: دین از سیاست جدا نیست، دین منهای سیاست، به معنی انسان بی‎بازو است، زیرا سیاست بازوی اجرایی دین است و سیاست بدون دین نیز عامل مخرّب و ویرانگر است.پیامبران هرگاه زمینه را فراهم می‎دیدند، به تشكیل حكومت اقدام می‎نمودند.
با این كه داوود ـ علیه السلام ـ دارای حكومت و امكانات وسیع بود، همواره به طور ساده می‎زیست، و حریم پارسایی را رعایت می‎كرد، حضرت علی ـ علیه السلام ـ در یكی از خطبه‎هایش از پارسایی داوود ـ علیه السلام ـ یاد كرده و می‎فرماید: «او صاحب صدای خوش، و خواننده بهشت است، ‌با دست خود زنبیل‎هایی از لیف خرما می‎بافت و به همنشینانش می‎فرمود: كدامیك از شما در فروش این زنبیل‎ها مرا كمك می‎كند؟
یكی از پیامبران بزرگی كه علاوه بر قدرت معنوی و نبوّت، دارای حكومت ظاهری وسیع نیز بود، حضرت داود ـ علیه السلام ـ است كه نام مباركش شانزده بار در قرآن آمده است.