امام علی(علیه السلام)

پیوند قرآن و على(ع) چونان ژرف و استوار است که مانند آن را در کسى دیگر نتوانجست. قرآن با روح و جان على(ع) آن گونه درآمیخته که وصف آن میسّر نیست, قرآن برعلى(ع) آن گونه تأثیر گذاشت که پس از پیامبر بر هیچ فرد دیگر تا آن حد تأثیر نکرد وعلى نیز قرآن را آن سان شناخت و به آن عمل کرد که پس از پیامبر هیچ کس دیگر نه بدان گونه شناخت و نه تا آن حد به قرآن عمل کرد. راز این پیوند عمیق, در سخنان خود آن حضرت آمده است:

قرآن كريم و اين كتاب آسماني آنقدر با عظمت و گران سنگ است كه تاكنون هيچ گفته و نوشته با آن برابري نكرده و تا روز قيامت نظير و مانندي برايش پيدا نخواهد شد. چرا كه اين كتاب، كلام خداوند است؛ وحي الهي است كه بر رسول بشريّت و پيامبر خاتميّت نازل گشته است. اين قرآن كه در زمان نزول، توسّط پيامبرصلي الله عليه وآله وسلم شرح و تفسير و تأويل مي شد؛ پس از وي شرح و تفسيرش به عهده خاندان پاك و معصوم آن حضرت واگذار گرديد. به آنانكه امينِ وحي خدا، بارها براي آوردن پيام خدا براي پيامبرصلي الله عليه وآله وسلم به خانه شان آمد.

آياتي كه در قرآن مجيد در شأن حضرت علي(ع) و ساير اهل بيت نازل شده و يا ايشان از مصاديق بارز آن هستند، فراوان است. از طرف ديگر عمل به دستورهاي قرآن از ناحيه? تمامي مسلمانان پيوسته صورت مي گرفت و همگان خود را موظف به عمل به آن مي دانستند و لااقل صحابه? خالص پيامبر اكرم(ص) تلاش مي كردند كه به دستورات قرآن كاملاً عمل كنند. حتي برخي موارد به جهت عملي كه حضرت علي(ع) يا يكي ديگر از صحابه انجام داده بودند آيه اي نازل مي شد و آن عمل را مورد تحسين و ترغيب قرار مي داد، سپس ديگران نيز به هر علت و انگيزه، انجام آن عمل را جزء برنامه هاي خويش قرار مي دادند.

از آن روز که طنین وحى جان پیامبر(ص) را تسخیر کرد, هماره تن بى سایه او رامونسى همسایه بود, و روح شیفته و آسمانى او را همدمى آرامش مى داد و یارى مى نمود. تاریخ با همه تنگ نظرى ها در ثبت حقایق و با همه تاراجى که بر واقعیتهاى ثبت شده روا داشته, خوشبختانه نتوانسته است از نام و نشان آن همره همراز چشم بپوشدو یا آن را در غبار و خاشاک خبرهاى جعلى محو و بى رنگ سازد.